Μια υποχρεωτική μαζική καραντίνα είναι αναντίρρητα μια δυσάρεστη εμπειρία. Η απομόνωση στο σπίτι και η αποφυγή των κοινωνικών επαφών, όπως και η αυστηρή τήρηση μέτρων υγιεινής και αυτοπροστασίας θεωρούνται αναγκαία για την αποφυγή της εξάπλωσης του κορονοϊού. Αν και τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης (social distancing) μπορούν να σώσουν ζωές και αποτελούν συνειδητή ευθύνη του καθενός να τα τηρήσει, η κοινωνική απομόνωση μπορεί να επιφέρει αρνητικές ψυχολογικές συνέπειες σε ορισμένους ανθρώπους. Η απώλεια της ελευθερίας, η απομάκρυνση από αγαπημένα άτομα, η αβεβαιότητα σχετικά με την εξέλιξη της κατάστασης, ο φόβος, η πλήξη και η ένταση της μοναξιάς, μπορεί να επιφέρει αρνητικές συνέπειες όχι μόνο στην ψυχολογική, αλλά και τη σωματική και τη νοητική λειτουργία μερικών ατόμων. Μερικές από αυτές τις επιπτώσεις, σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, μπορεί να είναι: ευερεθιστότητα, συναισθηματική εξάντληση, κακή διάθεση, αϋπνία, μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης, κακή διάθεση, άγχος και συμπτώματα μετατραυματικού άγχους, φόβος, νευρικότητα, σύγχυση, θυμός, θλίψη και απογοήτευση. Πολλές φορές, η αναπροσαρμογή στην παλιά μας καθημερινότητα όπως και η έναρξη των κοινωνικών επαφών μπορεί να είναι δύσκολο για κάποιους, αφού μετά από μια καραντίνα παρατηρήθηκε αλλαγή στην συμπεριφορά μερικών ατόμων.
Συνεπώς, η επιτυχής χρήση της καραντίνας με σκοπό τη δημόσια υγεία προϋποθέτει τη διαχείριση, στο μέτρο του δυνατού, των αρνητικών συνεπειών που συνδέονται με αυτήν.
Πώς να διαχειριστoύμε σωστά το «Μένουμε σπίτι»